اثر غلظت های مختلف ترکیبات نانو نقره، سیلیس و کلسیم بر عمر پس از برداشت گل رز رقم dolce vita

گل رز (rosa hybrida) از خانواده rosaceae، از مهم ترین گل های بریدنی در جهان می باشد. یکی از مشکلات عمده گل های بریدنی طول عمر کوتاه آن هااست. بنابراین استفاده از روش هایی که کیفیت گل ها را حفظ و عمر گلجایی آن ها را افزایش دهد، اهمیت دارد. هدف از این تحقیق بررسی اثرهای نانو ذرات نقره، نانو ذرات کلسیم و نانو ذرات سیلیس و مقایسه آن ها با همان ذرات در حالت حجیم (تیوسولفات نقره، کلسیم کلرید و سیلیکات پتاسیم) بر عمر گلجایی گل رز رقم دولسویتا بود. این پژوهش با 5 آزمایش مجزا در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه علوم باغبانی، دانشگاه صنعتی اصفهان طی سال های 1391-1390 انجام شد. صفاتی مانند عمر گلجایی، وزن تر نسبی، میزان جذب محلول، شاخص سبزینگی برگ، شاخص کلروفیل فلورسانس، قطر گل،ph محلول نگهدارنده و نشت یونی اندازه گیری و مورد مقایسه قرار گرفتند. آزمایش اول و سوم به صورت فاکتوریل و آزمایش دوم، چهارم و پنجم به صورت اسپیلیت پلات در زمان انجام شدند. آزمایش سوم، چهارم و پنجم به صورت کوتاه مدت 12 ساعت انجام شدند. در تمام آزمایشات از 4 تکرار استفاده شد آزمایش اول با 4 تیمار (غلظت های 5، 10 و 15 میلی گرم بر لیتر از هر کدام از مواد نانو به همراه شاهد) به صورت پیوسته و آزمایش دوم با 4 تیمار (غلظت 15 میلی گرم بر لیتر از هر کدام از مواد نانو به همراه شاهد) به صورت تیمار کوتاه مدت در دو مدت زمان 12 و 24 ساعت انجام شدند. نتایج این دو آزمایش حاکی از تأثیر منفی مواد نانو بر تمام شاخص های اندازه گیری شده بود. آزمایش سوم با 10 تیمار(تیوسولفات نقره در سه غلظت 5/0، 1 و 2 میلی گرم بر لیتر و کلسیم کلرید و سیلیکات پتاسیم هر کدام در سه غلظت ، 50، 100 و 300 میلی گرم بر لیتر به همراه شاهد) انجام شد و نتایج حاصل از آن نشان داد که غلظت بالای سیلیکات پتاسیم (100 و 300 میلی گرم بر لیتر) اثر مثبتی بر شاخص های اندازه گیری شده داشت. آزمایش چهارم با 7 تیمار(غلظت 10 میلی گرم بر لیتر از هر کدام از مواد نانو، غلظت 1 میلی گرم بر لیتر تیوسولفات نقره و 100 میلی گرم بر لیتر کلسیم کلرید و سیلیکات پتاسیم به همراه شاهد) انجام شد و نتایج نشان داد که تیمار مواد غیر نانو نسبت به مواد نانو تأثیر بهتری بر بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی و عمر گلجایی گل بریده رز داشتند. محلول نگهدارنده در آزمایش دوم، سوم و چهارم آب مقطر بود. آزمایش پنجم با 7 تیمار (غلظت 10 میلی گرم بر لیتر از هر کدام از مواد نانو در دو محلول نگهدارنده آب مقطر و ساکاروز 1% + آب مقطر به همراه شاهد) انجام شد. در این آزمایش نشان داده شد که محلول نگهدارنده آب مقطر نسبت به ساکاروز تأثیر مطلوب تری بر گل ها گذاشته است. نتایج نشان داد که در مجموع استفاده از ذرات در حالت حجیم (غیر نانویی) نسبت به مقیاس نانویی آن ها اثر بهتری بهمراه داشت و سیلیکات پتاسیم به عنوان یک ماده جدید جهت بهبود شرایط پس از برداشت گل رز توصیه می شود. احتمالا اثر منفی نانو ذرات را می توان در اندازه بسیار کوچک و نسبت سطح به حجم بالای آنها جستجو کرد.